درباره وبلاگ


سایت اخبار ایرانیان پایگاهی است برای کسانی که اهل علم و دانش و پژوهش و هنر هستند و این خواستگاه آنهایی است که بودن را از منظری عمیق مینگرند و وجود آدمی را در نهایت کالبدی مختصر نمی پندارند.
آرشيو وبلاگ



نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 1
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 1
بازدید ماه : 154
بازدید کل : 12925
تعداد مطالب : 157
تعداد نظرات : 0
تعداد آنلاین : 1

سایت خبری ایرانیان
مرجع اخبار و اطلاعات علمی فرهنگی مذهبی و هنری

 

 

 

 

اسفناج و چغندر قدرت عضلات را افزایش می‌دهند

 

مصرف سبزیجاتی که سرشار از نیترات هستند از قبیل اسفناج یا چغندر برای عضلات و همچنین برای سلامت عمومی بدن مفید است.


اسفناج قدرت عضلات را افزایش می دهد

 

اسفناج و یا دقیق‌تر بگوییم نیترات موجود در آن قدرت عضلات را افزایش می‌دهد.

 

به گفته‌ی محققان موسسه‌ی Kralinska سوئد، نیترات که در بدن به اکسید نیتریت تبدیل می‌شود عملکرد میتوکندری‌ها را بهتر می‌کند. میتوکندری‌ها همان ارگانیسم‌های سلولی هستند که انرژی مورد نیاز عضلات را تأمین می‌کنند.

 

محققان در پی این بودند که کشف کنند مصرف نیترات روی تولید انرژی برای افراد سالم چه تأثیری می‌گذارد. برای این کار به مدت 3 روز روی دو گروه از شرکت کنندگان در این پژوهش، مطالعاتی صورت گرفت.

 

گروه اول رژیم غذایی حاوی نیترات معادل 200 تا 300 گرم اسفناج دریافت کردند و رژیم غذایی گروه دوم فاقد این ماده در نظر گرفته شد.

 

سپس این دو گروه شروع به انجام فعالیت‌های ورزشی کردند و در طول این مدت میزان مصرف اکسیژن در هر دو گروه اندازه گیری شد.

 

نتایج این بررسی نشان داد که بعد از مصرف نیترات، توانایی و کارایی میتوکندری‌های عضلات افزایش یافت. در واقع بعد از مصرف نیترات مصرف اکسیژن کاهش و تولید انرژی افزایش می‌یابد و به لطف همین نیترات‌ها عضلات قدرت بیشتری پیدا می‌کنند و اکسیژن کمتری نیاز دارند.

 

محققان مشاهده کردند آن دسته از ورزشکاران دوچرخه سواری که چند ساعت قبل از شروع مسابقه آب چغندر مصرف کرده بودند در مدت زمان کوتاه‌تری به

 

خط پایان رسیدند

 

به گفته‌ی محققان نیترات‌ها می‌توانند در مقابله با بیماری‌هایی که به دلیل ناکارآمدی و اختلال در میتوکندری‌ها بروز می‌یابند از قبیل دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی موثر عمل کنند.

 

نوشیدن آب چغندر توانایی فیزیکی بدن را افزایش می‌دهد

 

اگر اهل ورزش هستید یا مسابقات مهمی در پیش دارید آب چغندر را دریابید. محققان دانشگاه Exeter ایالات متحده‌ی آمریکا ثابت کرده‌اند نیترات که به میزان زیادی در این نوشیدنی وجود دارد باعث بهبود و افزایش عملکرد فیزیکی ورزشکاران می‌شود.

 

در پژوهش مذکور محققان مشاهده کردند آن دسته از ورزشکاران دوچرخه سواری که چند ساعت قبل از شروع مسابقه آب چغندر مصرف کرده بودند در مدت زمان کوتاه‌تری به خط پایان رسیدند.

 

در طول این پژوهش، محققان 9 دوچرخه سوار حرفه‌ای را مورد مطالعه و آزمایش قرار دادند. آن‌ها قصد داشتند تأثیر نیترات بر عملکرد جسمی و نتیجه‌ی مسابقات را بررسی کنند.

 

اسفناج و یا دقیق‌تر بگوییم نیترات موجود در آن قدرت عضلات را افزایش می‌دهد

 

این ورزشکاران حدود دو ساعت و نیم بعد از نوشیدن نیم لیتر آب چغندر در دو مسیر چهار و شانزده کیلومتری به رقابت پرداختند. البته نوشیدنی چند تن از این ورزشکاران حاوی نیترات بوده و چند تن دیگر نوشیدنی بدون نیترات مصرف کرده بودند. نتیجه این بررسی‌ها نشان داد زمان رسیدن به خط پایان نزد دوچرخه سوارانی که نیترات مصرف کرده بودند 28 درصد کمتر از بقیه‌ی دوچرخه سواران بوده است.

 

برای توضیح خواص نیترات باید بگوییم که این ماده قبل از هر چیز جریان خون را افزایش و فشار خون را کاهش می‌دهد.

 

نیترات همچنین باعث کاهش میزان اکسیژن مورد نیاز عضلات برای انجام فعالیت‌های فیزیکی خود می‌شود. بنابراین نیترات توانمندی و کارایی عضلات و سیستم قلبی عروقی را افزایش می‌دهد.

منبع: تبیان



 

 

 

 

 

چگونه از بروز درد پس از انجام تمرینات ورزشی شدید پیشگیری كنیم؟

 

اسیدلاکتیک معمولاً در طول تمرینات سخت و نفس گیر تشکیل می گردد و مقدار زیاد اسیدلاکتیک در عضلات می تواند منجر به گرفتگی عضلانی گردد.

 

یک متخصص پزشکی ورزشی گفت: اسید لاکتیک یک محصول ثانوی می باشد که توسط بافت های بدن و علی الخصوص توسط عضلات جهت دستیابی به انرژی به وسیله متابولیزه کردن گلوکز در غیاب اکسیژن تولید می گردد.

 

دکتر بهزاد پورحیدر اظهار داشت: اسیدلاکتیک معمولاً در طول تمرینات سخت و نفس گیر تشکیل می گردد و مقدار زیاد اسیدلاکتیک در عضلات می تواند منجر به گرفتگی عضلانی گردد.

 

وی افزود: سلولهای عضلانی پس از انجام ورزش و فعالیتهای شدید، به علت عدم داشتن فرصت کافی برای استفاده از اکسیژن ، در نتیجه مصرف انرژی و سوخت و ساز،" اسید لاکتیک" تولید می کنند. تجمع این ماده در عضلات، باعث ایجاد درد می شود، که ممکن است تا 48 ساعت ادامه یابد و به تدریج با جذب "اسید لاکتیک"، درد عضلات نیز کاهش یابد.

 

وی گفت: داشتن نسخه ورزشی مناسب و علمی می تواند از تجمع شدید اسید لاکتیک در بدن جلوگیری می نماید. ورزشکاران با بالا بردن آستانه بی هوازی در بدن خود می توانند تولید این ماده را در بدن خود کاهش داده و کارایی ورزشی خود را بالا ببرند.اگر چه آستانه بی هوازی برای هر فرد ثابت است اما با تمرین مناسب می توان آن را تغییر داد.

 

دکتر پورحیدر خاطر نشان کرد: عادات تغذیه ای مناسب نظیر مصرف مایعات به میزان کافی قبل، حین و بعد از تمرین و مصرف مواد غذایی با شاخص قندی بالا بعد از تمرین و روشهای خاص ورزشی (شدت و فرکانس مناسب ورزش) می تواند از تولید این ماده تا حدی جلوگیری نماید.

 

وی در پایان تاکید کرد: گرفتن دوش گرم بعد از تمرین اگر چه بطور مستقیم در کاهش اسید لاکتیک اثری ندارد اما موجب رفع خستگی و احساس شادابی شده و جریان خون پوستی را بالا می برد.

منبع : Isna.ir



 

 

 

 

 

پیاده روی بهترین راه برای کنترل و کاهش سرعت روند پیری و در واقع پیاده روی از بهترین ورزش ها برای حفظ تراکم و استقامت استخوان ها و کنترل وزن است.»

 

دکتر ضیاءالدین مظهری گفت:«نتایج تحقیقات متعدد نشان می دهد گرچه برای دستیابی به یک اندام موزون، تغذیه متعادل و متنوع لازم است ولی کافی نیست چرا که تغذیه متعادل یک روی سکه بوده و روی دیگر این سکه تحرک و فعالیت بدنی منظم و مداوم است.»

 

این متخصص تغذیه و رژیم درمانی ادامه داد:«از میان انواع ورزش ها، پیاده روی در زمین های هموار و با شیب نه چندان زیاد به ویژه برای کسانی که تازه ورزش را آغاز کرده اند، تمرین بسیار مناسبی است و تقریبا برای همه افراد میسر است.در آغاز این ورزش باید از روزانه 2 تا 3 کیلومتر شروع شود و به تدریج به میزان و سرعت آن افزوده گردد و اگر وضعیت فرد اجازه بدهد پس از مشاوره با پزشک خود می تواند گاهی در فواصل پیاده روی تا 5 دقیقه اقدام به دویدن هم بکند البته در صورتی که این اقدام موجب هیچ گونه ناراحتی و تنگی نفس و تجاوز تعداد ضربان قلب از 110 مرتبه در دقیقه نباشد.»

 

وی افزود:«در حقیقت پیاده روی ممکن است بهترین راه برای کنترل و کاهش سرعت روند پیری باشد چرا که در هنگام پیاده روی تمام عضلات بدن به حرکت در می آیند که به جریان خون در مفاصل کمک می کند و آنها را نرم می کند در واقع پیاده روی از بهترین ورزش ها برای حفظ تراکم و استقامت استخوان ها و کنترل وزن است، عضلات بدن را هماهنگ کرده و اندام را متناسب می سازد.»

 

این عضو هیئت علمی دانشگاه گفت:«افرادی که بدون ورزش کردن، رژیم سخت و خودسرانه می گیرند بعد از کوتاه ترین زمان چاق تر از قبل می شوند با وجود اینکه وزن این افراد در آغاز رژیم به سرعت کم می شود، زیرا علت کاهش وزن ناشی از، تحلیل رفتن عضلات و کاهش آب بدن بوده است بدون اینکه در روند وزن کاهش یافته حتی چند گرم از چربی های ذخیره شده کاسته شود و حتی وزن این افراد بیشر از آغاز رژیم سرجای اول خود برمی گردد فقط به شکل چربی به وزن بدن اضافه می شود که این افراد برای اجتناب از چاق شدن در مرور زمان باید متابولیسم خود را با ورزش روزانه بالا ببرند.»

 

وی تاکید کرد:«برای کاهش وزن راه رفتن برای افراد چاق از نظر زمانی مهم تر است تا از نظر سرعتی و باید گفت پیاده روی در حد یک قدم زدن متوسط در زمانی طولانی با مسافت بیشتر، چربی را می سوزاند و به مصرف می رساند ضمن اینکه فعالیت ورزشی جهت کاهش وزن بهتر است هر روز انجام شود تا بهترین تاثیر را در سلامت و حفظ کاهش وزن بدست آمده را داشته باشد و اگر امکان برنامه ریزی برای هر روز هفته میسر نباشد یک روز در میان نیز بسیار مفید فایده خواهد بود.»

 

دکتر مظهری خاطر نشان کرد:« از طرف دیگر انجام حرکت و ورزش با برخورداری از یک رژیم متعادل تاثیر بیشتری داشته و تناسب اندام ایجاد شده نیز ماندگاری طولانی تری را خواهد داشت ضمنا به قطع ناگهانی فعالیت های آغاز شده اقدام نگردد و بدین طریق به تدریج به مرحله تثبیت و ماندگاری طولانی تر نایل خواهند شد.»

منبع : salamatnews.com



 

 

 

 

 

تست‌های لازم برای تعیین تناسب‌ اندام هوازی و تمریناتی که برای تقویت سطح تناسب ‌اندام انجام می‌گیرد به شما کمک می کند تا عضلات شما ....

 

تناسب ‌اندام یا سلامتی که از راه فعالیت ‌ها و تمرینات هوازی به دست می‌آید را تناسب ‌اندام هوازی می‌نامند. واژه هوازی (ایروبیک) صفتی است که معمولاً به چیزی که به هوا نیاز دارد مرتبط است.

 

بعد از تعریف تناسب‌ اندام هوازی می‌توانیم به سراغ اطلاعات مربوط به تمرینات و تست‌های آن برویم. با افزایش بیماری‌های قلبی-عروقی در دنیای مدرن امروز، نیاز به مراقبت بیشتر از تناسب ‌اندام هوازی خود امر مهمی است. فعالیت‌های مختلف که تحت تمرینات قلبی-عروقی دسته‌ بندی می‌شوند شامل دویدن، شنا کردن، دوچرخه‌ سواری و امثال این می‌شود. این تمرینات (و شدت، تکرار و طول ‌مدت آنها) باید برحسب سطح تناسب ‌اندام فرد انجام گیرد.

 

چطور می‌توان تناسب ‌اندام هوازی را تقویت کرد؟

 

در زیر به بررسی تست‌های لازم برای تعیین تناسب‌ اندام هوازی و تمریناتی که برای تقویت سطح تناسب ‌اندام انجام می‌گیرد، می‌پردازیم. داشتن اطلاعات درمورد تست‌های مختلف و استفاده از آن ر انجام تمرینات بسیار مفید است.

 

تست‌های تناسب ‌اندام هوازی

 

تست‌های تناسب ‌اندام هوازی برای تعیین سطح تناسب ‌اندام با استفاده از تمریناتی مثل دویدن نرم یا پیاده ‌روی انجام می‌گیرد. معمولاً در چنین تمریناتی از فعالیت راه رفتن 5/1 مایل با سرعت متوسط و ثابت استفاده می‌شود.

 

تست راه‌رفتن :

 

فعالیت راه رفتن یکی از بهترین تمرینات هوازی به شمار می‌رود. فرد نباید دو ساعت قبل تست چیزی بخورد. یک سطح صاف برای دویدن و دو نرم انتخاب می‌شود. برای انجام تست نیاز به کرونومتر (گام‌ شمار) است. زمانی که برای تمام کردن فاصله 5/1 مایل لازم است توسط کرونومتر ثبت می‌شود. اگر مقدور نباش که 5/1 مایل را با دویدن/دویدن نرم تمام کرد، فرد می‌تواند با فعالیت‌های هوازی با شدت کمتر مثل راه‌ رفتن آن را تمام کند.

 

شنا کردن :

 

تست شنا کردن که 12 دقیقه طول می‌کشد هم یکی از تست‌های استاندارد است. شنا کردن بهترین ورزش هوازی برای کم کردن وزن است. کسانیکه به طور مرتب شنا می‌کنند باید این فعالیت را ادامه دهند. تست شنا برای افراد مبتلا به آرتروز شانه مطوب نیست. شنا کردن برای 12 دقیقه متوالی برای مبتدیان آسان نیست، حتی اگر به‌طور مرتب ورزش کنند. در تست اصلی، فرد باید تعداد دورهایی که طی 12 دقیقه تکمیل می‌کند را بشمارد. برحسب تعداد دورهایی که طی این مدت انجام شود، سطح تناسب‌اندام فرد تعیین می‌شود.

 

تست دوچرخه‌سواری :

 

تست دوچرخه برای تعیین سطح تناسب ‌اندام طی دوچرخه‌ سواری استفاده می‌شود. فعالیت دوچرخه زدن باید برای 6 دقیقه با یک مقاومت مشخص ادامه یابد. توصیه می شود که ضربان قلب در هر دقیقه ثبت شود. برای محاسبه اکسیژن مصرفی می‌توان از نوموگرام استفاده کرد.

 

تمرینات تناسب ‌اندام هوازی

 

براساس تعریف ارائه شده از کالج پزشکی ورزشی امریکا (ACSM)، تمرین هوازی فعالیتی است که شامل حرکات ریتمیک و مداوم گروه‌های عضلانی بزرگ بدن می‌شود. قلب و ریه‌ ها باید بالاتر از سطح عادی فعالیت کنند. تعیین ضربان قلب هدف قبل از شروع هر تمرین هوازی مفید است. ضربان قلب هدف افراد از لحاظ دامنه محاسبه می‌شود. برای محاسبه این دامنه از فرمول زیر استفاده می‌شود:

 

ضربان قلب مینیمم = )سن - 220) × 60/0

 

ضربان قلب ماکسیمم = )سن - 220) × 90/0

 

عددی که توسط این فرمول‌ها به دست می‌آید باید ضربان قلب هدف شما درنظر گرفته شود. برخی از نمونه‌های فعالیت هوازی برای حفظ سطح تناسب‌اندام عبارتند از: ایروبیک دنس ، پیاده ‌روی ، دو نرم ، دویدن ، دوچرخه‌ سواری ، شنا ، پله ‌نوردی ، طناب زدن ، اسکیت ، اسکی و از این قبیل.

منبع : mardoman.net



 

 

 

 

آکنه از شایع ترین بیماری های پوست می باشد که بخصوص در خانم ها وعمدتا در حوالی بلوغ وتا 25 سالگی ایجاد می شود علل متعددی را برای آن بر شمرده اند و درمان های مختلفی را هم برای آن پیشنهاد نموده اند اما کمتر به امر ورزش در جلوگیری و درمان آن توجه شده است.

 

علل ایجاد آکنه

تغییرات هورمونی

بسته بودن منافذ ترشحی پوست

استرس

عدم رفع مناسب سموم بدن

جریان خون ناکافی به پوست

عدم جریان مناسب عروق لنفاوی

نوع باکتری به نام پروباکتروم آکنس

ورزش وسلامت پوست

عفونت باکتریال پوست ورزشکاران


اثرات مفید ورزش روی آکنه

 

ورزش منظم سبب بهبود خونرسانی و اکسیژن دهی به سلول های پوست می شود.

 

ورزش منظم سبب بهبود جریان لنفی پوست و افزایش آن تا 30 برابر می گردد که این امر به انتقال هرچه سریعتر سموم و ذرات اضافی و دفع سریعتر آنها منجر به بروز آکنه را کاهش می دهد.

 

تعریق در هنگام ورزش سبب رفع توکسین ها و سموم از طریق منافذ پوستی و همچنین مواد اضافه و سلول های مرده به سطح پوست شده و از تجمع این سموم و مواد اضافه در داخل پوست و استعداد به آکنه می کاهد.

 

ورزش منظم سبب می گردد توانایی کبد و کلیه در رفع سموم بدن افزایش یابد و سطح سلامتی و بروز آکنه کاهش یابد.

 

دوش گرفتن که اغلب به دنبال ورزش انجام می شود سبب شسته شدن پوست از سموم سطح پوست و بازشدن منافذ پوستی و عدم تجمع باکتری های مولد آکنه می گردد.

 

معمولا بدنبال یا در حین وزش فرد مقدار زیادی آب می نوشد ثابت شده است که مصرف مناسب مایعات با کمک به دفع سریعتر سموم بدن سبب کاهش بروز ضایعات پوستی از جمله آکنه می شود.

 

ورزش های مفید برای کنترل آکنه

 

به طور کلی هر ورزشی مفید است اما وزش هایی که سبب شوند بیشتر تعریق داشته باشید مفیدترند.

 

پیاده روی ، دویدن ، دوچرخه سواری ، شنا و ورزش های تیمی از جمله بهترین وزش ها برای این منظور می باشند.

 

شنا بهترین ورزش می باشد چرا که سبب بازشدن تمامی منافذ پوستی در صورت می گردد و فرد بدنبال آن هم دوش می گیرد و پوست به بهترین نحو سلامت خود را حفظ می کند.

منبع :sportmedicine.ir



 

 

 

 

همه می‌دانند که برای خلاصی از چربی اضافه ( در هر ناحیه از بدن که باشد ) باید فعالیت چربی‌سوز بیشتری انجام شود.آب کردن چربی اضافی زیر چانه یا همان غبغب هم استثنا نیست. البته داشتن غبغب برای افرادی که چاق هستند یا اضافه وزن دارند، امری طبیعی است، اما گاهی این اتفاق می‌افتد که فرد با وجود طبیعی بودن وزن بدنش، با معضل غبغب دست به گریبان می ‌شود و البته نباید فراموش کنید که وجود غبغب، تاثیر زیادی بر چهره فرد دارد و اصولا باعث می ‌شود سن افراد، بیشتر به نظر برسد.جراحی پلاستیک یکی از راه‌های از بین بردن سریع غبغب است، اما یک ‌راه درمانی مفید بدون درد و خون ریزی نیز برای از بین بردن این مشکل زیر‌ چانه‌ای وجود دارد؛ ورزش دادن عضله این ناحیه که صد البته بهتر از عمل جراحی است!


ورزش های مفید

 

1- کف دست‌ها را برای 10 ثانیه به پیشانی‌تان فشار دهید. این فشار را در جهت عکس گردن و سر وارد کنید. باید حس کنید که گردن و چانه‌تان سفت شده‌اند. این حرکت را، البته این بار با قرار دادن دست در پشت سر، تکرار کنید. همین حرکت را در دو طرف سر نیز تکرار کنید. در این حالت، دست خود را به شکل پیاله کرده و آن را روی گوش خود قرار دهید و ورزش مذکور را انجام بدهید.

 

2- در ورزش دیگری که برای رفع این مشکل پیشنهاد می‌کنیم، باید به این ترتیب عمل کنید: چانه‌تان را بالا بگیرید و دهان خود را باز و بسته کنید؛ انگار که آدامس می‌جوید. در این ورزش، باید حس کنید که عضلات آرواره تا گردن شما سخت شده‌اند.

 

3- دهان خود را باز کنید، خیلی آهسته سر خود را به عقب خم کنید و در همین حال بمانید. حالا لب پایین را تا روی لب بالای خود حرکت دهید و این حرکت را چند بار انجام دهید.

 

4- همان‌طور که سرتان در حالت طبیعی قرار دارد(بدون خم کردن آن به هر جهتی)، سعی کنید لب پایین خود را به بینی‌تان بزنید! البته این اتفاق تقریبا غیر ممکن است، اما تلاش برای انجام چنین کاری، برای هدف شما مفید خواهد بود.

 

5- بیرون آوردن زبان از دهان، آن هم به طور مداوم و پشت سر هم، عضلات دهان و صورت را تقویت می‌کند و در از بین بردن غبغب نیز مؤثر خواهد بود.توصیه می‌کنیم این ورزش‌ها را روزی 2 بار انجام دهید.

منبع:sportmedicine.ir  



 

 

 

 

تمرینات ایروبیک یا هوازی از حرکات ریتمیک و متناوب ماهیچه ای بهره برده و ضربان قلب و تنفس را در در مدت زمانی خاص بالا می برد.

 

نمونه های ساده این ورزش شامل: پیاده روی، دو، شنا، دچرخه سواری، کوه نوردی پله ای، اسکی در مناطق کوهستانی، اسکیت، انواع کلاسهای رقص و قالبهای مختلف تنیس به صورت متناوب ( راکت بال، اسکواش) می باشد.

 

باید به این مساله توجه کرد که که تمرینات ایروبیک می بایست در قالب خاص خود انجام شود که البته به هدف و شرایط فیزیکی شما، سوابق بیماری و وضعیت جسمانیتان نیز بستگی دارد.

 

هرچند که در مجموع ایدهء اینکه ورزشهای مختلفی انجام دهیم، فکر جالبیست - به عنوان مثال تعادل و توازن برقرار کردن میان تمرینات و ورزشهای متناسب با شرایط جسمانی فرد بهترین شیوه انجام ایروبیک می باشد، این استراتژی مصدومیت های پیاپی را کاهش و بروز آنها را تقلیل می دهد و موجب می شود که در موقعیتها و شرایطی که فرد فعالیتهای زیاد بدنی انجام میدهد توازن و بالانس بیشتری در حرکات ماهیچه ها برقرار گردد، که این امر موجب لذت بردن بیشتر فرد نیز می شود.

 

به خصوص این مساله هنگامی که فرد ورزشها و تمریناتی با تحرک بالا مثل (دویدن، رقصهای سنگین، تنیس، راکت بال و اسکواش) یا ورزشهایی با تحرک کمتر مانند (شنا، پیاده روی، اسکی) انجام می دهد بسیار حائز اهمیت است.

 

تحقیقات اخیر نشان داده که سطح امادگی بدنی حتی با تمرینات نظم 10 دقیقه ای در روز هم افزایش می یابد. البته بهتر آن است که این تمرینات 10 دقیقه ای روزی دو یا سه بار و حداقل پنج روز در هفته باشد

 

توصیه های محتاطانه ما برای اینکه دچار مشکل نشوید در خصوص کسانی است که فعالیتهای ورزشی زیادی انجام میدهند و اگر شما اضافه وزن دارید و یا سابقه مصدومیتهای طولانی، یا در حال حاضر از مشکلاتی در نواحی پا، مچ پا، زانو، مفصل ران یا کمر دارید باید در انجام تمرینات ایروبیک احتیاط کنید. اگرچه تمرینات ایروبیک، تمرینات تکنیکی یا با تمرکز زیاد نیست، اما این ورزش به بهبود وضعیت جسمانی شما و پیش گیری از مصدومیتها کمک شایانی میکند. البته همه شیوه هایی که ممکن است در رابطه با ایروبیک از سوی سایرین مشاهده کنید مناسب و اصولی نیست. شما می بایست شیوه صحیح و درست را از مربیان ایروبیک یا فیزیولوژیستها بیاموزید.

 

مدت زمان انجام تمرینات ایروبیک

 

اینکه چه مدت زمانی را برای انجام تمرینات ایروبیک باید اخنصاص دهید بستگی به هدف، جدول برنامه ریزی و شرایط فیزیکی شما دارد، اما زمان 10 تا 60 دقیقه به نظر می رسد زمان قابل قبولی باشد.

 

اگر هدف شما کاهش وزن اضافی بدنتان باشد و در شرایط مساعدی هم باشید میتوانید مدت بیشتری هم ورزش کنید.

 

ایروبیک چند نوبت و چه مدت؟

 

شاید در اینصورت چیزی حدود سی، چهل یا شصت دقیقه هم به شما توصیه شود. تحقیقات اخیر نشان داده که سطح امادگی بدنی حتی با تمرینات نظم 10 دقیقه ای در روز هم افزایش می یابد. البته بهتر آن است که این تمرینات 10 دقیقه ای روزی دو یا سه بار و حداقل پنج روز در هفته باشد.

 

برای بالانس کلی آمادگی بدن، سلامتی و تناسب اندام جدول سی دقیقه ای توصیه میشود.

 

دشواری تمرینات تا چه حد باشد؟

 

میزان دشواری و سختی تمرینات ایروبیکی که شما انجام میدهید از 3 طریق اندازه گیری میشود:

 

1- تعیین و اندازه گیری ضربان قلب، که روش خوبی برای این است تا بدانید با افزایش تحرکات بدنیدر هر دقیقه به چه اندازه ضربان قلب بالا میرود.

 

2- شیوه بعدی تست صحبت کردن نام دارد، شما باید قادر باشید وقتی که تمرین میکنید به راحتی هم صحبت کنید (این شیوه برای فهمیدن اینکه تمریناتتان چقدر سنگین است بسیار مفید می باشد).

 

3- با توجه به میزان تواناییتان به سادگی میتوانید بفهمید که تمرینات با وجود دشواری چه تاثیری بر شما میگذارند.

 

البته شما و مربی تان میتوانید به کمک هم تعیین کنید که چه روشی برای شما مفید تر است و قابلیت بیشتری دارد، چرا که ما نمیتوانیم توضیحات کافی را با ذکر جزییات واقعی به شما ارائه دهیم. اگرچه به نظر میرسد که تمرینات متوسط و متعادل برای یک فرد عادی میتواند کاملا" لذت بخش باشد.

منبع:بخش ورزشی تبیان



 

 

 

 

مغز انسان همان جوی آبی است که اگر حرکتی در آن نباشد به سرعت تبدیل به گندابی می‌شود که همه از آن فراری‌اند و این همان دلیلی است که ما از مصاحبت خیلی‌ها فراری هستیم. شما که نمی‌خواهید مغزتان به چنین سرنوشتی تبدیل شود پس ورزش مغز را از یاد نبرید که ورزش مغز از ورزش بدن مهم‌تر و حیاتی‌تر است.

 

دستورالعمل های زیر همان حرکت‌های نرمشی مغز هستند که اگر به آن‌ها توجه کنید به زودی صاحب فکر و مغز سالمی خواهید بود که نه تنها خودتان، بلکه بقیه هم از مصاحبت و ارتباط با شما لذت خواهند برد.

 

بر اساس یک برنامه منظم، ورزش‌های زیر را در مورد مغزتان انجام دهید:

 

- فعالیت‌های ذهنی جدیدی را انجام دهید. کارهایی که نیاز به حفظ مراحل پیچیده دارند، به مغزتان ورزش می‌دهند. یکی از بهترین این کارها، حل جدول است.

 

- دستی را که کمتری استفاده می‌شود، به کار برید. به کار یک راه خوب برای تقویت مغزتان این است که انرژی خود را بر انجام دقیق کارها با این دست متمرکز کنید. از این دست برای حرکت موس کامپیوتر یا نوشتن یک مقاله یا نامه استفاده کنید.

 

- ورزش ذهنی نوروبیک را تمرین کنید. این کار به فرد کمک می‌کند که روزانه با روش‌های جدیدی از هر 5 حس خود استفاده کند. به عنوان مثال به صدای رعد و برق گوش کنید و انگشتان دست خود را هم زمان با هم بشکنید تا صدا دهند.

 

- از مغزتان کار بکشید. با تکمیل یک پازل به مغزتان ورزش دهید و یا با مطالعه یک کتاب رمان دشوار از مغزتان کار بکشید.

از هر فرصتی برای مصاحبت با افراد خوش مغز استفاده کنید. در این مورد آشنایی با چندین زبان، قدرت شما را افزایش می‌دهد

 

- مطالعه کردن از ورودی‌های مهم مغز شماست که در اصل نوعی مصاحبت است، اما در واقع با چکیده افکار نویسنده سر و کار دارید و مسلماً بازده آن چندین برابر مصاحبت با این افراد است.

 

- همیشه زیبایی‌های طبیعت را دنبال کنید، به جاهای زیبا بروید و لذت ببرید.

 

- خود را در معرض رایحه‌های خوش قرار دهید.

 

- لذت بردن از طعم‌های خوشمزه و باب طبعتان را فراموش نکنید.

 

- همیشه تفکر کنید، تخیل کنید و کارهای خلاقانه انجام دهید.

 

- از حل جدول و معما برای تلنگری به مغزتان استفاده کنید.

 

- هیچ‌گاه از ریاضیات فرار نکنید.

 

- و مهم‌تر از همه این که بنویسید، بخوانید، بخندید و بخندانید.

 

- البته نرمش بدن نیز فراموش نشود که عقل سالم در بدن سالم است.

منابع :mayoclinic

سایت گوناگون



 

 

 

 

زنان در دوره ی باروری خود که حدود 35 سال طول می کشد حدود 400 سیکل ماهیانه را تجربه می کنند. در این مدت حدود 80 درصد از خانم ها حداقل برای مدتی دچار علائم سندروم پیش از قاعدگی می شوند که در 5 درصد از آنها علائم به قدری شدید خواهد بود که سبب تداخل با زندگی روزمره و روابط اجتماعی و شغلی خواهد شد. شروع این علائم می تواند در هز زمانی باشد ولی دهه ی 3-2 شیوع بیشتری دارد و در دوران حوالی بلوغ یا نزدیک یائسگی یا پس از زایمان شدت علائم بیشتر است. به طور معمول علائم 2-1 هفته قبل از شروع هر عادت ماهیانه شروع می گردد و به تدریج شدید می شود، علائم با شروع قاعدگی رفع می گردد و پس از تخمک گذاری در میانه ی سیکل دوباره علائم شروع می گردد. در موارد شدید فرد تنها در زمان قاعدگی بدون علامت است و با پایان خونریزی ماهیانه علائم شروع می شوند.

 

علائم و نشانه ها

 

٭ تغییرات خلقی:

 

افسردگی

تحریک پذیری

اضطراب

احساس ترس و نگرانی

تغییر در تمایل جنسی

 

٭ تغییرات تمرکز و توجه:

 

اختلال در تمرکز

فراموشی

احساس گیجی

مستعد شدن به حوادث شغلی و اجتماعی

 

٭ تغییرات فیزیکی:

 

آکنه

افزایش اشتها

افزایش وزن

یبوست

تهوع

تورم و ادم در دست و پا

اختلال سیکل خواب

احساس کاهش انرژی و خستگی مداوم

سردرد

درد مفاصل و کمر درد و شکم درد

حساس شدن و درد سینه ها

احساس نفخ شکم

 

آسیب شناسی و مکانیسم

 

علل این مجموعه علائم به طور قطعی مشخص نیست. اغلب مولفین معتقد به تغییرات هورمونی در خلال سیکل ماهیانه به عنوان علت این سندروم هستند. برخی کاهش ناگهانی پروژسترون در اواخر سیکل ماهیانه و به هم خوردن نسبت پروژسترون به استروژن را عامل اینامر می دانند و برخی دیگر معتقد به نقش سروتونین ( از هورمون های مغزی ) دراین سندروم هستند. سروتونین هورمونی است که در تنظیم متابولیسم قندها و تنظیم ترشح استروژون و پروژسترون و سیکل خواب نقش دارد و کاهش سطوح آن در بافت مغزی در برخی مطالعات با شروع علائم بیماری پیش از قاعدگی مرتبط بوده است.

 

تشخیص

 

پزشک متخصص غدد یا زنان و زایمان با سوال از ما دربازه ی نوع علائم، شدت آنها و ارتباط آنها با دوره های ماهیانه و اینکه آیا علائم در یک زمان خاص از سیکل رخ می دهد یا خیر به این بیماری مشکوک می شود و با پیگیری شما و درخواست آزمایشات لازم به رد سایر عللی که می تواند این بیماری را تقلید کنند می پردازد. با تشخیص دقیق وی ابتدا به شما توصیه های لازم در زمینه ی تغذیه، ورزش و حمایت خانواده را خواهد نمود و در صورت عدم پاسخ شما به این درمان به شما داروی مناسب را تجویز می کند.

 

درمان غیر دارویی

 

٭ ورزش:

 

ورزش با آزاد سازی اندورفین ها( از هورمون های مغزی )سبب تقویت تولید سروتونین در مغز می شود و این امر سبب افزایش احساس شادی و خوب بودن و کاهش استرس و اضطراب و بهبود سیکل خواب می گردد.

 

ورزش های هوازی مثل شنا، پیاده روی، دویدن و دوچرخه سواری چنانچه به صورت منظم انجام شوند و در هفته حداقل 5-3 مرتبه و هر دفعه حداقل 30 دقیقه با شدت متوسط صورت گیرند، در کاهش یا رفع علائم به خصوص کاهش حساسیت سینه ها، کاهش نفخ شکمی، افسردگی و اضطراب بسیار مفیدند. همچنین ورزش هایی مثل یوگا، تکنیک های تنفسی عمیق، ورزش های کششی ملایم و مدیتیشن نیز در این زمینه مفید بوده اند.

 

٭ تغذیه:

 

سعی کنید به جای 3 بار وعده ی غذایی حجیم روزانه آنرا به 6 مرتبه وعده ی غذایی سبک تغییر دهید.

 

استفاده از مواد نوشیدنی و خوراکی حاوی کافئین( چای، قهوه و نوشابه ) را کاهش دهید. این امر به کاهش حساسیت سینه ها کمک می کند.

 

میزان مصرف روزانه ی نمک را کاهش دهید. این امر به کاهش نفخ شکم و کاهش تورم دست و پا می انجامد.

 

استفاده از ویتامین های B6 و E و منیزیوم در رژیم غذایی به کاهش حساسیت سینه و نفخ شکم می انجامد.

 

رژیم های غذای حاوی کلسیم زیاد مثل لبنیات سبب کاهش کمر درد و درد شکم و کاهش نفخ و حساسیت سینه ها می شود.

 

استفاده از قند های ساده مثل شکر و قندهای خانگی را کاهش دهید و استفاده از قندهای مرکب مثل حبوبات و غلات کامل، سبزیجات و فیبرها را افزایش دهید. می وه های موز، پرتقال، گریپ فوروت هم مفیدند.

 

درمان طبی دارویی

 

٭ درمان روانپزشکی:

 

در صورت عدم پاسخ به درمان غیر طبی و برجسته بودن علائم روانی و خلقی گاهی استفاده از داروهای روانپزشکی با صلاحدید پزشک لازم است. اصولا" داروهای ضد افسردگی در این امر اولین انتخاب هستند که دسته ای از آنها با افزایش سروتونین مغزی سبب کاهش یا رفع علائم این سندروم می شوند.

 

٭ داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی:

 

این داروها مثل ایبو بروفن وناپروکسن به خصوص هنگامی که علامت آزار دهنده درد کمر یا درد شکم باشد مفید هستند.

 

٭ داروهای مدر ( دیورتیک ها ):

 

داروهای ادرار آور مثل اسپرینولاکتون سبب کاهش تورم دست و پا و کاهش نفخ شکم و کاهش میزان نمک بدن می شوند.

 

٭ قرص های ضد بارداری:

 

قرص های ضد بارداری به خصوص نوع پروژسترون دار آنها در بسیاری از خانم ها سبب کاهش علائم جسمانی و کاهش تحریک پذیری می شوند و بنا به صلاحدید پزشک مصرف می شوند.

 

در برخی موارد استفاده از این قرص ها سبب تشدید علائم می گردد که درمان با آنها لازم است قطع گردد.

منبع: پورتال پزشکی ورزشی ایران



 

 

 

 

 

طبق آمار جهانی و براساس نتایج مطالعه های انجام شده، تعداد کودکان چاق و دارای اضافه وزن روزبه روز در حال افزایش است و علت اصلی آن هم کاهش فعالیت های بدنی کودکان است. در اثر کاهش فعالیت، میزان استقامت و توانایی های استقامتی کودکان کم می شود و از سوی دیگر شاخص توده بدنی و ضخامت چین های پوستی شان بالا می رود...

 

امروزه کودکان مدت زمان کمتری را به فعالیت های فیزیکی و ورزش اختصاص می دهند و بیشتر به تماشای تلویزیون می پردازند. از آنجا که دغدغه بسیاری از والدین، سلامت فرزندشان است و با شروع فصل تابستان به طور معمول برای پرکردن اوقات فراغت ، کودکان ثبت نام در کلاس های ورزشی و آموزشی را انتخاب می کنند، با دکتر احمد باقری مقدم، متخصص پزشکی ورزشی گفت وگو کرده و نظر ایشان را در این باره جویا شده ایم. مطالعه این مطلب کمک می کند تا بتوانید با توجه به سن و روحیه فرزندتان، کلاس ورزشی مناسبی برای او انتخاب کنید.

 

▪ آقای دکتر! از چه زمانی کودک آمادگی لازم را برای شروع فعالیت های ورزشی دارد؟

 

احتمال ابتلا به چاقی در کودکانی که کمتر از یک ساعت تلویزیون تماشا می کنند در مقایسه با کودکانی که روزانه ۴ ساعت پای برنامه های تلویزیونی می نشینند، کمتر است و به احتمال کمتری در دوران بلوغ، در معرض چاقی و عوارض ناشی از آن قرار خواهند گرفت. بنابراین انجام فعالیت های ورزشی، یکی از گزینه های مناسب برای پیشگیری از چاقی کودکان است و در دوران بلوغ باعث کاهش بروز بیماری عروق کرونر و سکته مغزی، پرفشاری خون، چاقی و دیابت و پوکی استخوان و سرطان می شود. آمادگی کودک برای شرکت در فعالیت های ورزشی به تکامل سیستم عصبی، تکامل اجتماعی و سطح شعور و فهم آنها بستگی دارد. اصولا کودکان قبل از ۶ سالگی توانایی لازم برای پرداختن به ورزش های سازمان یافته مانند فوتبال را ندارند. در این محدوده سنی، ورزش هایی مانند دویدن و شنا را توصیه می کنیم. به طور کلی ورزش هایی برای این رده سنی مناسب هستند که تکنیک های کمی داشته باشند و در عین حال لذت بالایی در کودکان ایجاد کنند.

 

▪ آیا باید با توجه به سن کودک فعالیت ورزشی اش را انتخاب کرد؟

 

بله، با اینکه کودکان از سن ۶ تا ۹ سالگی، توانایی لازم و پایه حرکتی را به دست می آورند ولی هنوز هماهنگی لازم بین دست و چشم ها وجود ندارد، بنابراین می توانند به صورت محدود و ساده در سطح ابتدایی در ورزش های سازمان یافته ای مانند فوتبال شرکت کنند. در سنین ۱۰ تا ۱۲ سال، سطح شعور و فهم افزایش می یابد و کودک می تواند در کار گروهی و یادگیری حرکات پیچیده شرکت کند. در این سن کودک می تواند به ورزش های تماسی ـ برخوردی مانند فوتبال بپردازد زیرا به علت نیروی تولیدی پایش در بازیکنان، احتمال بروز آسیب پایین است.

 

▪ چه عواملی باعث تشویق یا دلزدگی کودک از ثبت نام در کلاس های ورزشی می شود؟

 

برای گسترش فرهنگ ورزش در کودکان یا تشویق آنها، باید به نکاتی مانند حمایت خانواده، شادی بخش بودن نوع فعالیت ورزشی، انجام ورزش بعدازظهرها، موفقیت، همراهی با دوستان و هیجان توجه کرد.

 

در این میان عواملی مانند شکست یا ترس از شکست در مسابقه، مواخذه و شرمندگی کودک، احساس اجبار و نظم ارتشی در ورزش و خستگی ناشی از تمرین شدید یا قوانین سخت بازی هم باعث دلزدگی کودک از شرکت در فعالیت های ورزشی می شوند که والدین باید این مسایل را مدنظر بگیرند.

 

▪ بهترین فعالیت ورزشی در این سن، چه نوع فعالیت هایی است؟

 

انجام ورزش های هوازی در کودکان همان آثار مثبتی را دارد که در بزرگسالان دیده می شود. تمرین های قدرتی نیز با بهبود کیفیت عصبی و هماهنگی عصب و عضو، باعث افزایش قدرت عضلانی در کودکان می شوند ولی باید مواظب آسیب صفحه رشد استخوانی در کودکان باشیم.

 

▪ ثبت نام کودکان در کلاس های وزنه برداری کار درستی است؟

 

تمرین با وزنه های کوچک ایرادی ندارد ولی ورزش هایی مثل وزنه برداری و پاورلیفتینگ برای کودکان ممنوع است. گرچه بدن کودکان در مقایسه با بزرگسالان انعطاف پذیری بیشتری دارد، اما نباید فراموش کنیم که دارای مفاصل سست تر و شل تری هستند. ضعیف ترین نقاط در کودکان، محل اتصال عضلات به استخوان و صفحه رشد استخوانی است بنابراین صدمه هایی مانند پیچ خوردگی مفاصل که در بالغان شایع تر است، در کودکان کمتر اتفاق می افتد و در عوض، آسیب های صفحه رشد و آسیب محل اتصال عضله به استخوان شیوع بیشتری دارد.

 

▪ آیا کودکانی که مبتلا به بیماری دیابت یا آسم هستند، می توانند در کلاس های ورزشی ثبت نام کنند؟

 

کودکان بیماری که به ناراحتی های خاص مانند دیابت یا آسم مبتلا هستند باید قبل از شروع ورزش به پزشک متخصص مراجعه کنند تا توصیه های لازم به آنها داده شود. اگر ورزش در کودکان آسمی باعث تشدید علایم بیماری شان می شود، قبل از شروع باید داروهای تنگی نفس مصرف کنند و به اندازه کافی مرحله گرم کردن را انجام دهند. این کودکان باید از ورزش در هوای خشک و سرد و محیط های آلوده پرهیز و تا حد امکان از تنفس دهانی خودداری کنند. در پایان ورزش، اقدام به سردکردن بدن به صورت حرکت های سبک و تفریحی ضروری است و از انجام ورزش هایی که شدت بالا دارند مانند دویدن، شنا یا دوچرخه سواری طولانی جلوگیری کنید.

 

کودکان مبتلا به دیابت با توجه به نوع دیابت و شدت آن باید تحت درمان پزشکی قرار بگیرند. این کودکان در صورت کنترل دیابت اجازه دارند در فعالیت های ورزشی شرکت کنند. به علت خطر افت قندخون (هیپوگلیسمی) یا افزایش قندخون (هیپرگلیسمی) لازم است قبل و بعد از ورزش قندخون آنها با گلوکومتر اندازه گیری شود و در صورتی که میزان آن زیر ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد، مقداری قند مصرف کنند. اگر قندخون بالای ۲۵۰ میلی گرم در دسی لیتر بود، فعالیت ورزشی مجاز نیست.

 

▪ بهترین زمان ورزش برای کودکان دیابتی از نظر شما چه زمانی است؟

 

بهترین زمان ورزش برای کودکان مبتلا به دیابت، یک تا دو ساعت پس از صرف غذاست. بچه هایی که انسولین تزریق می کنند، با دستور پزشک معالج باید مقداری از دوزاژ آن را قبل از ورزش کاهش دهند. به علت احتمال افت قند تا ۲۴ ساعت پس از ورزش، بهتر است فعالیت های ورزشی در صبح انجام شود. فعالیت در عصر، احتمال افت قند هنگام خواب را بالا می برد. در صورت بروز عوارض بیماری بسته به نوع عارضه، باید مراقبت های خاصی انجام شود.



▪ از آنجا که نگرانی بسیاری از والدین آسیب دیدگی فرزندان شان در کلاس های ورزشی است برای پیشگیری از آنچه توصیه هایی می کنید؟

 

توصیه می شود قبل از ورزش، مربی اقدام های لازم برای گرم کردن و حرکات کششی را انجام دهد و مراقب باشد کودکان از تجهیزات حفاظتی مانند کلاه ایمنی، عینک، ساق بند و کفش مناسب هم حتما استفاده کنند. این موضوع اهمیت زیادی دارد زیرا آسیب صفحه رشد می تواند باعث کوتاهی و تغییر شکل زاویه دار عضو شود.

 

▪ در این مورد بیشتر توضیح می دهید؟

 

بیشترین شکستگی در صفحه رشد استخوانی در ناحیه مچ دست است که در کودکان چاق بیشتر اتفاق می افتد. آسیب ناشی از ضربه های مکرر در ورزش، می تواند به صفحه رشد آسیب بزند. مثلا باعث شکستگی مزمن انتهای تحتانی استخوان ران در شناگران قورباغه، ناحیه فوقانی استخوان بازو در رشته های پرتابی و ناحیه مچ دست در ژیمناستیک شود.

 

از دیگر آسیب های شایع، آسیب های مربوط به محل اتصال عضله به استخوان است که به صورت تورم و برجستگی استخوانی و در موارد شدید به صورت کندگی استخوان بروز می کند و بیشتر در ناحیه فوقانی ساق در زیر زانو یا آرنج دیده می شود.

 

آسیب غضروفی مفاصل به خصوص زانو و آرنج هم در کودکان شایع است که به صورت درد و تورم مفصل و گاه قفل شدن مفصل ظاهر می شود.

 

▪ مهم ترین توصیه شما به والدین چیست؟

 

سخن آخر اینکه کودکان به علت تولید حرارتی بیشتر، تعریق کمتر، احساس تشنگی دیررس و همچنین بالا بودن نسبت سطح به توده بدن، پایین بودن برون ده قلبی و افزایش سریع دمای بدن در معرض خطر بیشتر عوارض گرمایی محیط هستند بنابراین برای پیشگیری از آسیب گرمایی در فصل تابستان، ضمن رعایت اصول اولیه، والدین باید توجه زیادی به مصرف مایعات کافی قبل، حین و بعد از ورزش داشته باشند.

منبع: salamat.ir



صفحه قبل 1 2 3 صفحه بعد

 
 
نویسندگان
پیوندها
آخرین مطالب
  • رهسپار با ولایت
  • ردیاب خودرو

  • تبادل لینک هوشمند
    برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان نیستان و آدرس neyestan2000.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.